Malta express: Malta autostopem

Autostopem zawsze i wszędzie. Zjeździłam już tyle miejsc w ten sposób, co z Maltą? Przez pierwsze 3 miesiące nie próbowałam tego środka transportu, gdyż stwierdziłam, że nie ma to wielkiego sensu. Całkowita powierzchnia Malty jest mniejsza niż Warszawa, a po mieście nie podróżuje się przecież stopem. Cała Malta jest obsługiwana przez system miejskiej komunikacji autobusowej, na dodatek wiele linii ma pętle w Valletcie, gdzie mieszkam. Skoro można gdzieś dojechać autobusem za drobniaki, nie jeździ się stopem. Zwłaszcza na kilkukilometrowych odcinkach. Proste. Ostatnio okazało się jednak, że nie wszędzie można dotrzeć za pomocą komunikacji, uruchomiony został więc kciuk.

Saint Peter's Pool. W internecie funkcjonująca jako jedna z najpiękniejszych plaż na wyspie. Zdecydowaliśmy się tam wybrać, uprzednio sprawdzając autobusy. Zaskoczenie: nie ma bezpośredniego połączenia. Więcej: żadna linia nie jedzie w pobliże plaży, jakaś jedna zagubiona zahacza o przystanek 500m od celu. Pół kilometra to oczywiście niedużo, już nie takie spacery odbywaliśmy w skrajnych upałach. Jedziemy. Oczywiście mój brak ogaru w połączeniu z tajemniczym autobusem, którego nie było w rozkładzie (a kierowca zapewnił, że jedzie do miejscowości obok plaży) sprawił, że wylądowaliśmy ładnych parę kilometrów od celu. Trochę z dupy. Dobra, co robić? Łapiemy stopa.

Na początku było dziwnie. Ruch lewostronny. Pierwszy raz łapałam w państwie, gdzie samochody jeżdżą nie tą stroną ulicy, którą powinny, a kierowcy siedzą na miejscu pasażera. Osobliwa sprawa. Zastanawiałam się, co nasi potencjalni dobrodzieje myślą na nasz temat - odległości na wyspie to kilka, kilkanaście kilometrów. Są autobusy. Po co te dzieciaki łapią, szkoda im 2€ wydać na bilet? Z drugiej strony, może właśnie dobrze, że wyspa jest tak mała. Jeśli wpuszczę ich do samochodu i okaże się, że coś nie gra, to w najgorszym wypadku spędzimy razem tylko kilkanaście minut, a nie 100km na autostradzie. Tak naprawdę nie zdążyłam porządnie wszystkiego rozważyć, bo po niecałej minucie zatrzymał się samochód. Sympatyczny Włoch (z kierownicą po normalnej stronie) zawiózł nas z uśmiechem w okolice plaży. Wysadził nas dwie zatoczki przed naszym celem, co było świetnym posunięciem, bo mieliśmy okazję podziwiać kilka ładnych widoków przed dotarciem do St. Peter's Pool.

Sama plaża, jak to zwykle bywa, nie była tak spektakularna jak na zdjęciach, bo była zawalona ludźmi. Ciężko się dziwić, bo widok jest cudowny. Co gorsza jakaś Grażyna odpaliła naraz 4 grille z biedrony i piekła jakieś kiełbasy, a samozwańczy plażowy dj puszczał przypałowe nuty przez głośnik, żeby umilić czas nie tylko sobie, ale też wszystkim innym. Awesome. Nie posiedzieliśmy na słynnej plaży, udaliśmy się 200m dalej, w miejsce nie mniej urokliwe, ale zdecydowanie bardziej puste.

ludziów jak mrówków, jak to mawia moja mama

Wracając znaleźliśmy się w tej sytuacji, co na początku. Chcemy normalnie pojechać autobusem, ale jego nie ma. Przystanek jest daleko. Upał, zmęczenie. Może uda się złapać kogoś, kto podrzuci nas do autobusu? Po chwili wystawiania lewego (!) kciuka zabrała nas maltańska mama z dwójką dzieci i podrzuciła do miasteczka. Zalegliśmy na przystanku. Maltański klasyk - autobusy jeżdżą, jak chcą, nie ma to nic wspólnego z rozkładem. Linia, która teoretycznie kursuje raz na godzinę mija nas drugi raz w ciągu kwadransa, a autobus do Valletty w ogóle się nie pojawia. W końcu przyjeżdża. Maltański klasyk vol. 2 - pojazd się zatrzymuje, ktoś wysiada, kierowca przez uchylone drzwi mówi, że tylko jedna osoba może wsiąść, bo jest pełno. Ekstra. Poza nami na przystanku były same pary, więc nie wsiadł nikt. Kierowca chyba nigdy nie widział pełnego autobusu. Tam było pusto! Zapraszam do Warszawy... Następny autobus za nie wiadomo ile. No to co - łapiemy. Po paru minutach zatrzymały się dwie Francuzki w wypożyczonym samochodzie. Blue Grotto, oznajmiły. Jedziemy! Blue Grotto to spektakularna maltańska atrakcja, której do tej pory nie mieliśmy okazji odwiedzić. Jest to jaskinia, do której wpływa się łódką. Czy coś. Nie wiem, bo nie byłam. Ucieszyliśmy się, że w sumie kompletnie przypadkiem jedziemy zwiedzić coś nowego. Nic jednak z tego nie wyszło, bo było względnie późno i łódki już nie kursowały. Cóż. Grzecznie poczekaliśmy na autobus i wróciliśmy do Valletty.

widoczek z okolic Blue Grotto

Chyba już nigdy nie zwątpię w autostop. Życzliwi i przygodowi ludzie są wszędzie, trzeba tylko nie bać się ich poszukać.