W Albanii jest dziwnie

Tak, wiem, że się nie spisałam. Natłok myśli i wrażeń nie pozwolił mi napisać nic konkretnego na temat podróży zaraz po powrocie, chyba po prostu potrzebowałam trochę odetchnąć. Zdecydowałam się napisać kilka odcinków na temat odwiedzonych przeze mnie miejsc - tych, które zrobiły na mnie największe wrażenie.

Na pierwszym miejscu jest Albania.

note: przepraszam za obleśną jakość zdjęć :*

Przeglądając różne strony internetowe w poszukiwaniu informacji na temat podróżowania po Bałkanach natrafiłam na poradnik, którego autor dawał wskazówki na temat każdego kraju. Przy Albanii napisał zaledwie "W Albanii jest dziwnie". Zaczęłam się zastanawiać, o co chodzi - y u no explain? Cóż, musiałam to sprawdzić na własnej skórze. Sprawdziłam. Potwierdzam.

Albania to najbardziej randomowy kraj, w jakim kiedykolwiek byłam. Patrząc na panoramę Elbasanu, miasta położonego 40 km od Tirany, zapytałam: "co nie pasuje na tym obrazku?". Odpowiedź była krótka i prosta: wszystko. Komunistyczne budynki obok starych ruin, Ferrari obok powozów konnych, czteropasmowa ulica skontrastowana z drogą, która gdzieś zniknęła... jest chodnik po jednej i po drugiej stronie, a po środku wielka piaszczysta dziura z kablami i rurami w środku. Ludzie muszą przez to przełazić, aby dostać się na drugą stronę. Sam wjazd do miasta był nieco zaskakujący, tak, że przez dłuższy czas nie mogliśmy dojść do siebie. Jedziemy wąską dróżką przez pagórki, od czasu do czasu mijamy jakiś domek, a tabliczka wyraźnie wskazuje, że jesteśmy już w obrębie miasta, a do centrum prosto. Nagle, znikąd pojawiają się budynki, dróżka rozszerza się na bulwar, kilka pasów w każdą stronę, latarnie, palmy, normalnie Niu Jork...

Co dalej? Wchodzimy do hotelu. Nie mieliśmy niestety innej opcji, Couchsurfing nie wypalił a będąc w miasteczku ciężko rozbić się z namiotem. Skierowaliśmy się do pierwszego lepszego hotelu typu obleśny PRL-owski kloc z napisem HOTEL czcionką ewidentnie skradzioną od Społem. Tu na pewno będzie tanio... Cóż, wchodzimy do środka, a tam "luksusowe" lobby, czerwone sztuczne skóry, pozłacane nie wiadomo co, szał z lat '60. Chyba jednak nie będzie nas stać na ten odjazd.. Cóż, warto zapytać. Recepcjonistka w stroju pielęgniarki nie mówiła ani słowa po angielsku, ale udało nam się ustalić, że za dwuosobowy pokój zapłacimy odpowiednik 11€, co jest ceną wręcz śmieszną. Zdecydowaliśmy się, a w środku czekały nas takie atrakcje, jak czyjeś laczki koło łóżka, bliżej nieokreślony sprzęt przypominające skrzyżowanie grilla i umywalki, szafa zawalona kocami w panterkę (pozdrawiam, jest 35 stopni), toaleta usytuowana 2 piętra niżej, prysznic... BRAK PRYSZNICA, widok na główne rondo (warto zaznaczyć, że klakson to ulubiony element wyposażenia samochodu Albańczyków - trąbią na wszystko i wszystkich, klakson oznacza ostrzeżenie, groźbę, pozdrowienie, zrozumienie albo po prostu służy do wygrywania melodyjek) i nasza recepcjonistka włażąca bez ceregieli do pokoju o 11 by oznajmić, że doba hotelowa się skończyła i mamy spadać.

co nie pasuje na tych obrazkach? no właśnie, wszystko

Albańczycy to bardzo mili ludzie. Nie wiem, skąd biorą się mity, że są źli i straszni. Ludzie uwielbiają rozmawiać o miejscach, w których nie byli i rzeczach, których nie znają. Albańczycy, in general, bo oczywiście zdarzały się wyjątki, byli najbardziej pomocną nacją, jaką spotkaliśmy na tym wyjeździe. Ani słowa po angielsku, ale pomogą ci znaleźć to, czego trzeba albo wysadzą w odpowiednim miejscu. Albania jest rajem dla autostopowicza, dwukrotnie nie zdążyliśmy się nawet zatrzymać w zatoczce, by zacząć łapać, a już ktoś na nas trąbił i zapraszał do samochodu. Nie brakowało jednak ludzi, którzy za przejazd chcieli opłatę. Spławialiśmy ich i minutę później siedzieliśmy już z kimś za darmo.

Albańczyków nie należy mylić z Cyganami, których jest w tym niewielkim kraju zaledwie 3%, ale szybko się mnożą. Są dość przerażający, mieszkają w strasznym syfie i domach zbudowanych z koców i bardzo natrętnie żebrzą. Po usłyszeniu odmowy zachowują się bardzo ordynarnie... Słyszeliśmy od miejscowych, że przyjezdni tak właśnie wyobrażają sobie całą Albanię, co jest bzdurą. Pewną egzotyką jest fakt, że Albania to kraj muzułmański. Wszędzie są meczety wzywające 5 razy dziennie na modlitwę a wieczorem na piwo chodzą sami mężczyźni, więc widok dziewczyny, zwłaszcza skąpo ubranej jest dla nich czymś.. ciekawym - nie polecam łażenia wieczorem w krótkich spodenkach. Na 99% nie stanie się nic złego, ale warto oszczędzić sobie komentarzy i gwizdów.

Uff, napisałam.. jednym tchem. Wróciła mi chęć do pisania! Jeszcze Wam oczy wypłyną od czytania o mojej podróży! ♥