13 dziwnych faktów o Francji, które Francuzi zdają się uważać za normalne

Daruję sobie wstęp.

1. Parkowanie. Francuzi nie zajmują 4 miejsc parkingowych naraz ani nie zostawiają metrowej przestrzeni przed i za swoim samochodem podczas parkowania równoległego. Przeciwnie, często siedząc w domu słyszę parkujących sąsiadów - odgłosy manewrowania, a potem głuche kling oznaczające, że odległość minimalna od kolejnego samochodu została osiągnięta. Prawie wszystkie wozy mają porysowane zderzaki.

2. Free water. Woda w restauracjach i barach jest darmowa. Do posiłku dostaje się karafkę wody. Jeśli kelner jej nie przyniesie, można o nią oczywiście poprosić. Wszystkie miejsca we Francji mają obowiązek wydawania darmowej wody nawet ludziom, którzy tylko przechodzą ulicą i chcą się czegoś napić. Dostają wtedy szklankę chłodnego płynu i opryskliwe spojrzenia barmana. Przy zamawianiu wody do posiłku trzeba jednak uważać i zaznaczyć, że prosimy o karafkę - w przeciwnym razie dostaniemy butelkowaną wodę, za którą oczywiście trzeba zapłacić. A dlaczego woda w karafce jest darmowa? Bo to kranówa...

3. Czeki. We Francji płacenie czekami jest na porządku dziennym. Dzieciom do szkoły daje się czeki, by zapłaciły jakieś składki.

4. Zachowanie za kierownicą. Francuzi nie mają nic przeciwko 'wpieprzaniu się' na sąsiedni pas, przeciwnie, uważają to za coś naturalnego. Każdy każdego wpuszcza, przy zwężeniu drogi zawsze wjeżdża raz samochód z lewej, raz z prawej. Spróbuj za to nie ruszyć na światłach od razu, jak tylko zapali się zielone - zostaniesz otrąbiony przez wszystkich za zamulanie.

5. Sztućce w knajpach. W wielu restauracjach, nawet takich bardziej ogarniętych standardową procedurą jest odkładanie sztućców na bok po zjedzonej przystawce - kelner zabiera talerz, a my sztućce zachowujemy do zjedzenia dania głównego.

6. Popołudniowa sjesta. W godzinach ok. 14-18.30 we Francji nie da się prawie nigdzie zjeść, oprócz budek z kebabem, McDonaldów i turystycznych, drogich knajp. Podobnie jak w innych zachodnich państwach, około południa je się lunch, a wieczorem duży posiłek. Za to mini śniadanko składające się z rogalika, kawy i szklanki soku to już typowo francuski wynalazek. Śniadania są zawsze na słodko.

7. Rekrutacja do szkół wyższych. Odbywa się w lutym. Tak, na rok akademicki od października. W lutym. Potem już nie ma czego szukać.

8. Niedzielne zakupy. W niedzielę wszystko od godziny 13 jest zamknięte. Nie masz co jeść? Płacz! Albo idź do podejrzanej i overpriced budy u Pakistańczyka.

9. Dzień wolny od sztuki. Wszystkie muzea, galerie są zamknięte przez jeden dzień w tygodniu. Najczęściej jest to poniedziałek.

10. Podejście do nauki języków obcych. O Francuzach nie umiejących nie chcących mówić po angielsku było już nieraz, teraz trochę węższe zagadnienie. O ile studenci zazwyczaj wyrażają chęć opanowania języka, to ich wymowa często jest katastrofalna i bardo francuska. Tak są po prostu uczeni. Po co próbować mówić z brytyjskim/amerykańskim akcentem? Niech cały świat wie, że jesteście z Francji! th = z, akcent na ostatnią sylabę oraz oczywiście kwiatki typu olidays.

11. Bilety komunikacji miejskiej. Bilet jednorazowy uprawnia do przesiadania się do różnych linii metra przez godzinę, ale nie do autobusów. Dobowy kończy się o 23:59 w dniu, w którym go skasowano. 10 biletów jednorazowych to specjalny pakiecik, który kosztuje mniej niż 10 (a nawet 8) biletów kupowanych osobno.

12. Tabac. We Francji są specjalne sklepy, w których kupuje się papierosy, zdrapki i inne ścierwo. Są oznaczone czerwonym szyldem w kształcie diamentu (jak w simsach!♥) z napisem tabac. Pamiętacie Amelię? Część kawiarni była takim punktem tabac. Zazwyczaj są one właśnie połączone z barami.

13. Narzekando. Francuzi narzekają więcej niż Polacy. Nieprawdopodobne? A jednak. Non stop coś jest źle, pogoda, pensja, współpracownicy, godziny otwarcia, ceny... Gdy nie wiesz, o czym możesz z kims pogadać, zacznij narzekać, na pewno wywiąże się z tego ożywiona rozmowa.

BONUS: do Burger Kinga zawsze jest kilometrowa kolejka, bo w całej Francji jest tylko jeden i to otwarty niedawno.

Zakończenie też sobie daruję.