Godność osobista

Kumpel zwrócił mi ostatnio uwagę na ten temat... Kiedy możemy stracić szacunek do siebie? To oczywiście zależy od naszych wewnętrznych granic i przekonań. Niektórzy nie wybaczą sobie najdrobniejszych przewinień i nieuczciwości, będą gryźć się z myślami postępując niezgodnie ze swoją etykietą moralną. Inni wypracowali cudowną zdolność uciszania sumienia i pozwalania życiu układania się łatwiej (damn, jak słucham muzyki i piszę posta to mam straszne problemy ze składnią). Oczywiście poczucie winy daje się łatwo zagłaskać, przecież to nie my jesteśmy źli, to było tylko cudze niedopatrzenie...
Taka oto sytuacja: kupujecie kawę w centrum handlowym, przy takim "stoisku". Zamawia się przy mikro barze, gdzie kłębi się mnóstwo strudzonych zakupoholików, a spożywa w "ogródku" w środku galerii, pomiędzy sklepami. Grycan zazwyczaj tak wygląda. Nieważne. Wybieracie swoją kawę, chcecie zamówić. Tłum rozochoconych bab zagradza wam drogę, więc lekko poirytowani zaczynacie machać ręką do pana, który tam pracuje - bo zanim te baby się namyślą to minie wieczność. Barista ma w zwyczaju przyjąć zamówienie, odebrać zapłatę, wydać paragon, poprosić o 5 minut cierpliwości, a następnie zawołać nieszczęsnego klienta, aby odebrał swój napój. W końcu udaje wam się dopchać do lady, zabiegany barman was zauważa i przyjmuje zamówienie. O dziwo jednak nie bierze od was tej dychy, którą rzekomo wart jest zamówiony napój - krzyczy "Kryśka, duże latte!", Kryśka zabiera się do roboty, a nasz rozkojarzony barista zwraca się do kolejnych klientów, od których oczywiście bierze należną zapłatę. Stoicie zakłopotani... Prawdopodobnie po chwili weźmie od was hajs. Barman jednak biega jak opętany obsługując różnych ludzi. Czekacie chwilę, aż wasza kawcia się pojawi, koleś podaje ją szybkim ślizgiem po ladzie, nawet na was nie patrząc i ponownie rzuca się w wir pracy... Co robicie? Mówicie "yyy przepraszam, ale ja nie zapłaciłam..." i dajecie należność roztrzepanemu facetowi, czy korzystając z okazji, z pokerową twarzą, wsuwacie wasze monety z powrotem do kieszeni, zaciskacie dłoń na kubeczku, powoli się odwracacie i maszerujecie z powrotem do stolika (oczywiście gdyby barman ogarnął i was zawołał, ochoczo zawracacie łapiąc się za głowę, ojej, rzeczywiście nie zapłaciłam, jak to możliwe, gapa za mnie, oto należność... przepraszam)? Barman jednak nie zauważa tego faktu i prawdopodobnie nie zda sobie z tego sprawy już nigdy. No więc, co wy byście zrobili? Od razu odpowiedzcie sobie na pytanie, co zrobiła Bina [haha, a Kamson twierdzi, że pisanie o sobie w trzeciej osobie to przejaw braku akceptacji dla siebie]. Przeprowadziłam ankietę wśród znajomych/rodziny: wyniki były dość ciekawe. Wszyscy mężczyźni, od kumpli aż po mojego tatę, uśmiali się, i stwierdzili, że skoro pan barman jest gapą, to jego strata, a moje szczęście. Znaczna większość przedstawicielek "płci pięknej" pokręciła głową i powiedziała, że sumienie nie pozwoliłoby im czegoś takiego zrobić. Że to nieuczciwe i hmmm, gorszące? Cóż, odpiera Bina, trzeba jakoś przetrwać w tym materialistycznym świecie. Każda zaoszczędzona dycha (lub darmowa kawa, jeśli wolicie ten punkt widzenia) to krok naprzód w naszym krwiożerczym otoczeniu. Czy wykorzystanie roztargnienia barmana było poniżej pewnych norm? Godności osobistej? Gdzie jest ta granica? Ja swoją wyznaczam w zupełnie innym miejscu. "Self-respect" jest jak dla mnie silnie związany z relacjami kobieta-mężczyzna. Zbyt skąpe ubrania, nachalne podrywanie facetów, upijanie się, whore attention-seeking, foty z cycami na wierzchu i zaliczanie facetów są dla mnie upadkiem moralności i utratą szacunku do samej siebie na zawsze. Przynajmniej z punktu widzenia dziewczyny - tak, mimo wszystko jestem laską. O dziwo, istnieje jednak mnóstwo panienek, które albo to akceptują, albo po prostu nie odczuwają potrzeby szanowania siebie. Rzucam na nie pogardę... Na drobne "wykroczenia", takie jak sytuacja w kawiarni, przymykam jednak oko - cóż, tak już mam. Czy istnieje ktokolwiek, kto nie wykroczył poza prawo choć raz w swoim życiu? Przypominam, że przechodzenie na czerwonym również jest niezgodne z kodeksem prawnym.
Czy zatrzymanie dużej sumy pieniędzy (bez precyzji, po prostu to, co uważacie za dużo kasy) znalezionej na chodniku, zamiast odniesienia na komisariat, jest w porządku? Nie, ja tak nie przyfarciłam, po prostu jestem ciekawa, co o tym myślicie.