IKEA

Kocham Ikeę! Co z tego, że kochać można tylko istoty żywe i rozumne, ja tam kocham Ikeę. To miejsce jest przepełnione magią. W każdej Ikei w dowolnym miejscu na świecie jest dokładnie tak samo... I czujesz się jak w domu. Takie samo stoisko z hot-dogami, taka sama restauracja, takie samo rozplanowanie sklepu, taki sam magazyn na końcu... Wszystko zawsze identyczne. Nawałnica stolików LACK za 19,99 zł. Strzałki na ziemi wskazujące kierunek zwiedzania. Maskotki szczury. Köttbullar. Ja ja, Köttbullar! Bardzo mnie to bawi, odkąd przypadkiem na fejsie odkryłam stronę owych Köttbullarów, z jakimś bardzo strasznym chłopcem pochłaniającym całą miskę owego przysmaku. Chodzi mi oczywiście o te śmieszne klopsiki mięsne, które wszyscy zamawiają za 7 zł przy okazji swoich życiowych zakupów w Ikei.

Mój pokój mógłby być reklamą tego sklepu. Wzorowe pomieszczenie z katalogu. Nie ten w Bagietolandii, tu niestety wkradły się jakieś Conforamowe wpływy, ale ten, w którym mieszkałam w Polsce. Wszystko, od łóżka, przez biurko, komodę, kanapę, krzesło, lampkę, instalację do zasłon, dywanik, a nawet magnesy pochodziło z Ikei. Najtańsze? Najtańsze. No, prawie. Zawsze znajdą się jakieś meble kosztujące jeszcze mniej, ale nie mamy wtedy tego namacalnego klimatu Ikei. I tej niepowtarzalnej jakości zagwarantowanej przez spoconych, brodatych szwedzkich drwali. Jarałam się tym zawsze: może i nie jest to najsolidniejsze wyposażenie, łatwo je obdrapać lub po prostu rozwalić (szczególnie powszechne w przypadku komód i innych mebli, które często trzeba ruszać), ale ogólnie trzymają się naprawdę nieźle. Mam szklany blat do biurka, który jest bardzo ładny, ma czarne wzory i nawet nie wygląda jak typowy zakup stamtąd... Wyróżnia go również to, że nie trzeba go było samodzielnie skręcać... Ach, montaż mebli z Ikei! Kolejna kariera rozważana przez kilkunastoletnią Binę. To jest cudowne. Zawsze uwielbiałam bawić się tymi śrubeczkami, kluczykami i wszystkimi pierdółkami, przerzucać jakieś olbrzymie kawały sklejki i obracać wszystko 3725852 razy przed znalezieniem odpowiedniego ułożenia części względem siebie. Smuciłam się, gdy na początku instrukcji sugerowana była pomoc drugiej osoby, zawsze wolałam skręcać to samodzielnie. Najlepiej robiąc wyścig z siostrą, jak standardowo miałyśmy taki sam mebel w swoim pokoju, tyle, że w innym kolorze. Ikea dostarcza tyle zabawy!

Sama do Ikei wybieram się dość rzadko, bo w sumie nie jest to jakaś wielka przygoda... Ostatnio zawitałam tam z przyjaciółką. Przejechałyśmy pół miasta po to, aby zrobić rundkę z tacką, otrzymać porcję pyszniutkich klopsików i rozsiąść się na wysokich krzesłach, koło wielkich okien z widokiem... na parking. To było coś. Nie wiem dlaczego, ale te obiady z Ikei jakoś dobrze mi się kojarzą i 100x chętniej wybierałabym się na szybkie żarcie do Ikei niż do Burger Kinga. Taniej, smaczniej, prawdopodobnie zdrowiej. No i bardziej stylowo rzecz jasna. Szkoda tylko, że McDonald's, KFC i spółka są wszędzie, a Ikea zawsze na jakimś totalnym zadupiu na obrzeżach miasta. Ma jednak moc przyciągania. Jest jednym z tych niezwykłych miejsc, w których jedzenie smakuje od zawsze i na zawsze tak samo, niezależnie od tego, gdzie się znajdujesz. Ta cecha charakteryzuje oczywiście również fast foody. W Ikei jest jednak element przejazdu z tacą, zbierania potrzebnego ekwipunku i deserów (to biorę zawsze, ale o sztućcach nigdy nie pamiętam). Dat atmosphere.

Wyobrażacie sobie wielką grę w chowanego/podchody w Ikei? Ja bym się zapisała od razu.