10 przykazań klienta knajpy

Mija 9 miesięcy (zaczyna się groźnie), odkąd zostałam kelnerką na Malcie. Półmetek tej przygody daleko za mną, ale o tym niedługo. Dziś postanowiłam skomponować (nie)konwencjonalny poradnik - jak zachowywać się, gdy już postanowi się zostać klientem restauracji. Ludzie zaskakują mnie swoim brakiem podstawowej kultury osobistej i szacunku, stąd moje gorzkie żale, które parę miesięcy temu wylewałam. Nie sądzę, żeby ten artykuł dotarł do ludzi, do których powinien, ale nie zaszkodzi spróbować.

1. Uśmiechnij się, powiedz dzień dobry (albo chociaż odpowiedz, gdy to ja cię przywitam), podziękuj, poproś. Tak, ja wiem, że to jest podstawa podstawy, ale mnóstwo ludzi po prostu zasiada w knajpie i przedstawia swoje roszczenia, traktując mnie jak niewolnicę. Nie wiem, co skomplikowanego kryje się w używaniu prostych form grzecznościowych, ale najwidoczniej poprawne zachowanie przerasta część społeczeństwa. Smutne, ale prawdziwe.

2. Nie przesuwaj stolików i krzeseł. One są poustawiane w określony sposób nie bez powodu, chociażby po to, by nie blokować ruchu ulicznego (tak, miałam klientów, którzy wysunęli sobie stolik na środek chodnika). Nie jesteś u siebie w domu, uszanuj to. Jesteście większą grupą? To super, zorganizuję wam miejsce, tylko bez samowolki proszę.

3. Zajrzyj do menu, zanim coś zamówisz. Wydaje się oczywiste? A jednak.

Klientka: Poproszę piwo.

Ja: Mhm, które?

A jakie są?

(wymieniam. równie dobrze mogłabym kątem oka czytać z karty, która leży przed naszą klientką)

A które jest najlepsze?
A jakie piwa pani lubi?

No nie wiem, a pani? 

(oh god, why)

Ja lubię to, ale ono jest ciemne i mocne. (oczywiście wszystkie piwa są opisane w menu)

A to nie, jakieś jasne.

Cisk (lokalny lager)?

Nie, to już piłam.

(udaje mi się coś zaproponować, przechodzimy do kolejnego etapu)

Duże, czy małe?

A jak duże jest duże?

(tak, w menu podane są objętości) 

Pół litra.

A to nie. A małe?

0,25.

Ok małe. Chociaż... może duże? A jaka jest cena?

...i tak dalej.

4. Podczas zamawiania nie pytaj Czy to jest dobre? Matko bosko częstochowsko, co to jest w ogóle za pytanie? Oczywiście, że jest dobre, inaczej nasz napuszony szef kuchni by tego nie przyrządzał. Wszystko jest obiektywnie smaczne, potem do głosu dochodzi kwestia gustu. Nie każdemu pasuje spaghetti z owocami morza, połączenie wołowiny z konfiturą gruszkową albo łosoś marynowany w whisky. Ty jednak chyba znasz swój smak i będziesz w stanie stwierdzić, czy opisane danie brzmi dla ciebie apetycznie, czy nie.

5. Pilnuj dzieci, jeśli takowe posiadasz. Biegające po knajpie i drące japę bachory to koszmar, który nam utrudnia pracę, a innym klientom zatruwa mile spędzany czas. Na dodatek może się to skończyć tragedią, na przykład, gdy taki gnojek wbiegnie we mnie akurat, jak będę niosła gorącą herbatę.

6. Nie zamawiaj cheeseburgera bez sera. Po prostu tego nie rób.

7. Dostałeś niedopieczony stek lub rozgotowany makaron? Na talerzu znalazło się coś niepożądanego? Twoje zamówienie się nie zgadza? Natychmiast mnie o tym poinformuj. Jesteśmy tylko ludźmi, podobnie jak załoga kuchni. Oni mogą się pomylić lub czegoś nie dopilnować, co może umknąć również mojej kelnerskiej uwadze. Ty jednak masz pełne prawo dostać to, co sobie zażyczyłeś, więc, jeśli coś nie gra, powiedz mi o tym. Przeprosimy za niedopatrzenie, przyrządzimy ci żarcie od nowa albo zrekompensujemy to w inny sposób. Jeśli jednak nie dasz po sobie poznać, że coś się nie zgadza (zwłaszcza, gdy widzę, że minę masz nietęgą i pytam, czy wszystko w porządku, a Ty uparcie twierdzisz, że tak), a potem odmówisz płacenia za jedzenie albo napiszesz oczerniającą recenzję na portalach społecznościowych, to jesteś strasznym bucem.

8. Nie rób syfu. Nie rozrywaj serwetek na drobne kawałki, nie rzucaj chleba gołębiom (sic!), nie rozsypuj parmezanu po wszystkim, oprócz swojego dania, nie zostawiaj mi w prezencie stosu starych biletów, opakowań po ciasteczkach i zużytych mokrych chusteczek. Nie wymyślam tych przykładów, są one z życia wzięte. Po prostu pohamuj się przed robieniem bezsensownego bałaganu, a jeśli już musisz podczas lunchu zrobić porządki w portfelu, to daj mi te paragony i wizytówki, ja je wyrzucę. Nie rozrzucaj tego po stole... ani po podłodze dookoła. Proszę.

Sztuczne Fiołki

akurat Polacy miejsca w tej kwestii ustępują Hiszpanom i Włochom

9. Jeśli wszystko było w porządku, zostaw napiwek. W większości państw europejskich przyjęty jest tip w wysokości około 10% od kwoty widniejącej na rachunku. Oczywiście jest to dobrowolne. Podobało ci się, obsługa była dobra, chętnie wrócisz? Zostaw kilka monet. Nie zbiedniejesz, a okażesz uznanie kelnerom i barmanom. Może pójdą za to na piwo, może dorzucą do budżetu na podróż dookoła świata.

Zarzucę jeszcze smutną ciekawostkę. W Republice Południowej Afryki kelnerzy nie dostają pensji, żyją tylko i wyłącznie z tipów. Dowiedziałam się tego od klientów pochodzących z tego państwa.

10. Nie zostawaj po zamknięciu. Jest po północy, wszyscy inni klienci już poszli, kelnerzy posprzątali to, co mogli posprzątać w twojej obecności i stłoczyli się przy barze? Chyba na ciebie też pora. Ostatni dzwonek na zamówienia już dawno za nami. Spytałam, czy mogę ci przynieść rachunek, bo muszę policzyć utarg. Zgodziłeś się. Rachunek leżał na twoim stoliku i czekał. Po kilkunastu minutach dyskretnie przypomniałam się. Zapłaciłeś. Wszystko już dawno zjadłeś i wypiłeś. I dalej siedzisz. W skrajnych przypadkach, gdy mamy do czynienia z naprawdę opornymi ludźmi pozbawionymi jakiegokolwiek wyczucia, zdarza nam się poskładać wszystkie stoliki dookoła, tak, że nasi ostatni klienci siedzą przy samotnej wyspie. Zazwyczaj nie skutkuje. Raz nawet z uśmiechem, ale dobitnie, wyprosiliśmy ludzi, którzy godzinę po zamknięciu dalej siedzieli, palili papierosy, zanosili się śmiechem i przepełnili czarę goryczy pytaniem, czy mogą jeszcze coś zamówić. Nie zrobiłam tego osobiście, bo jestem miękką fają, zza baru wyszedł mój groźny kolega i odwalił brudną robotę. Nikt nie chce, żeby to się tak kończyło, więc po prostu spróbuj nie przegapić swojej pory na oddelegowanie się do domu.

Nawet ja czuję jad, który sączy się z tego wpisu, ale cóż - niektóre zachowania są moim zdaniem nieuzasadnione, nieuprzejme i prostackie. Ja naprawdę lubię tę pracę i chcę, żebyś ty, jako klient restauracji, to widział. Z uśmiechem ci coś doradzę, zatroszczę się o ciebie, nawet polecę kilka atrakcji turystycznych na Malcie albo opowiem historię swojego życia, jeśli cię to ciekawi. To może być dla nas obojga miłe doświadczenie, proszę więc uprzejmie, przyswój dekalog. Do zobaczenia w knajpie.