BURGERY

KABOOM! Długotrwałe sugestie, bym w końcu (jak prawdziwa kobieta) coś ugotowała, w końcu wniosły jakiś rezultat.

Tym razem nie są to ani płatki z mlekiem [chekt it out] ani też gofry czy jakaś burgerowa miernota [tutaj].

Tym razem są to wielkie, profesjonalne BURGERY.

140 gramów mięsa wołowego, cheddar, pomidory, roszponka, bekon, awokado, sos jogurtowy. Jak każdy oczywiście doskonale wie, kucharz ze mnie jak z koziej dupy trąba, nie wiedziałam więc za bardzo, jak się za to wszystko zabrać, ale ktoś wszedł mi na ambicję. Zakasałam rękawy i pokazałam światu, że nie tylko wchłaniam wielkie ilości burgerowej ambrozji, jestem też w stanie ją stworzyć.

Kucharz prawdziwy siedzi [tutaj], ale Bina również ma dziś dla Was przepis! Hmm, raczej opowiastkę, historyjkę.

Z mięsa ulepiłam burgery właściwe. Powinnam była posolić i popieprzyć, ale zapomniałam. Usmażyłam na patelni. Powoli, spokojnie, dając sobie czas na pokrojenie awokado i pomidorów w plasterki. Na osobnej patelni usmażyłam bekon, nie mając pojęcia, ile powinien na niej przebywać. Na szczęście udało się, wyszedł idealnie chrupiący. Bułki do burgerów (sklepowy szit, rozmiar max) wrzuciłam do piekarnika rozgrzanego do jakiejś losowej temperatury. Cheddar nie chciał się rozpuścić na odwróconych kotletach, wrzuciłam więc patelnię do piekarnika razem z bułkami (mama nie widziała, mam nadzieję, ze ominie tę część tekstu - ciekawe, czy czyta uważnie). Ser roztopił się perfekcyjnie. W międzyczasie do miski wlałam trochę jogurtu, trochę majonezu, wsypałam trochę oregano i wymieszałam. Gdy wszystko było gotowe, zmontowałam to w jedną wielką pyszną całość i przypieczętowałam wieeelką wykałaczką.

Wyszły dobrze.

Tyle komplementów. Byłam wzruszona.