Spojrzenie wstecz

Lubię rozmyślać, jak bardzo niemożliwe byłoby dla mnie życie kilka dekad temu - w pokoleniu moich rodziców... A co dopiero dziadków. Oczywiście jest to kompletna bzdura i na pewno radziłabym sobie tak dobrze, jak oni... ale tylko nie wiedząc, co czeka nas za tych kilkadziesiąt lat. Telefony komórkowe, internet, H&M, Coca Cola, swoboda podróżowania, mp3, kindle, brak ograniczeń. Współcześnie ciężko nam sobie wyobrazić, że ludzie żyli (i mieli znajomych!) bez tych wszystkich udogodnień. Teraz standardem stają się kolejne ułatwienia, bez których nie będzie sobie w przyszłości dawało rady nasze młodsze rodzeństwo (oraz wiele osób czytających ten wpis), na przykład internet w telefonie, zawsze, non stop. Mi ciężko jest wyobrazić sobie zaaranżowanie spotkania bez telefonu komórkowego, ale bez problemu trafię gdzieś nie mając GPS w telefonie - a ta umiejętność zamiera, przynajmniej tu, we Francji.

Ze smartfonem czy bez, życie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wygląda i tak niezwykle malowniczo w porównaniu do czasów średniowiecznych, kiedy to pomyje (ach, cóż za malownicze słowo, zawsze mnie chwyta za serce) płynęły regularnie ulicą, zahaczając o końskie kupy - ach, ten brak kanalizacji i motoryzacji. Mycie było luksusem, a do jedzenia było tylko to, co wyhodował chłop na sąsiednim polu. Choroby atakowały z prawej i lewej, nie było na nie żadnych medykamentów. Nie było nawet co czytać, bo wszyscy wielcy poeci, tacy jak Stephen King, urodzili się parę(naście) wieków później. Nie można było wyrazić swoich odmiennych poglądów oraz okazać zainteresowania nauką (zwłaszcza anatomią człowieka), bo można było łatwo się narazić na atak szarżującej z widłami hordy wieśniaków. Ciężkie czasy, huh?

Czytając podręczniki i oglądający filmy traktujące o średniowieczu (a nawet grając w gry osadzone w realiach ♥) patrzymy na ten zacofany światek jak na szklaną kulkę, z której jest domek, a jak się potrząśnie to pada śnieg. Nie wiadomo, o co chodzi, kto i po co to wymyślił, no ale cóż. Działa? Działa. Ci ludzie jakoś dali radę, przetrwali, a my się od nich wywodzimy. Teraz wydaje nam się, że osiągnęliśmy szczyt cywilizacji i wiedzy - chwilowo na pewno, ale świat zmienia się, progresuje w każdą minutą. Za dwadzieścia pięćdziesiąt pięćset lat ludzie będą patrzeć na nasze blogi, instagramy i zapiski z Facebooka i podziwiać, w jaki fascynujący sposób ludzie z XXI wieku radzili sobie z bólem istnienia - po prostu bawili się z ekshibicjonizm w sieci.

relikt przeszłości

Zmieni się mnóstwo rzeczy i szczyty osiągnięć współczesnej technologii wylądują w muzeach. Ucząc się o przebiegu dnia/życia człowieka pierwotnego z 2014 roku, ludzie uznają naszą nieporadność i zacofanie za słodkie albo obrzydliwe. Będą zadawać sobie takie pytania jak my dziś odnośnie średniowiecza, ale w nieco zmienionej wersji - jak ludzie mogli kiedyś żyć bez teleportacji? Ty, wyobrażasz sobie, że oni kiedyś wsiadali do takich specjalnych urządzeń jeżdżących, latających lub pływających, by dostać się w inne miejsce? Cóż za strata energii, pieniędzy i czasu! A wakacje spędzali w różnych miejscach na Ziemi, zastanawiając się, czy w ogóle istnieje życie w kosmosie... Niesamowite, że wtedy nie było jeszcze tych kurortów na Wenus. Ha, na dodatek biedni umierali na raka. Ciężko uwierzyć, że kiedyś bezskutecznie walczyli z chorobami. Bieda.

Ciekawe, jak będzie za tych kilkaset lat. Całe szczęście, że podróż w przyszłość jest możliwa. Muszę się tym głębiej zainteresować.