Wspomnienia 2o14

Na pewno jeszcze nie znudziły Wam się posty o podsumowaniach, przedstawiam więc mój. Jest on wynikiem otwarcia słoika ze wspomnieniami, które skrzętnie zapisywałam przez cały rok. Przydarzyło się coś dobrego? Na kartkę, i do słoja. Robiłam to już rok temu, w celu zapoznania się ze słoikowo-wspomnieniową akcją 2013 zapraszam tutaj.

2014 obfitował i w niezwykłe, niezapomniane przygody, będące wynikiem działań, na które wcześniej bym się nie odważyła, jak choćby pamiętna miesięczna podróż stopem po Bałkanach. W 2013 roku odbyłam krótszą autostopową wycieczkę, a w 2015 planuję oczywiście jakąś jeszcze bardziej ambitną. Wracając do minionego roku, cieszę się, bo udało mi się być od pewnego momentu szczęśliwą i pewną siebie, tak jak planowałam. Zawsze starałam się taka być, ale czasem nie wychodziło. W drugiej połowie roku udało mi się odblokować i zacząć przenosić góry. Najeździłam się trochę i nalatałam, zdobyłam kolejne bezcenne autostopowe doświadczenia, poznałam niezwykłych ludzi, zobaczyłam wiele fantastycznych miejsc, o których istnieniu wcześniej miałam mgliste pojęcie. Udało mi się, może nie na długo i nie w dużym stopniu, ale jednak, dotrzeć do Azji, czyli zrealizować plan pod tytułem "postawienie stopy poza Europą", o czym od dawna marzyłam.

Z losowych statystyk, odwiedziłam w tym roku 15 państw, nie licząc Polski i Francji, przeczytałam 13 książek, czyli pobiłam statystycznego Polaka na głowę, ale i tak nie czuję się dobrze ze swoim wynikiem, a także wypiłam chyba z milion browarów, co mogło przyczynić się do faktu, że przytyłam 4 kilo, więc wyglądam mniej jak kościotrup. 

Nie brakowało dramatów (first world problems), które skumulowały się późną wiosną, ale wszystko dzielnie zniosłam i "odbiłam" sobie w kolejnych miesiącach. Ten rok był też rokiem inspiracji, odkryłam mnóstwo rzeczy, które mi się podobają, przygód, których chciałabym kiedyś posmakować, zaprojektowałam kilka wielkich podróży, które zacznę realizować w drugiej połowie 2015. 2014 podsumowuję jako dość burzliwy, ale niesamowicie pozytywny rok, pełen cudownych i emocjonujących doświadczeń.

Dobra, konkrety.

Zgromadziłam aż 73 karteczki, czyli o 6 więcej niż w zeszłym roku. Sukces. Ten rok miał być lepszy, no i był! Licząc świstki papieru (oraz bilety, banknoty, metki, paragony i cały inny syf, na którym notowałam) nie byłam pewna, czy faktycznie będzie ich więcej niż w 2013. Czytanie przysporzyło wielu uśmiechów: "a no taaaak!", "haha rzeczywiście!", "jak mogłam zapomnieć?!" "jeeeej, to było ekstra!". Przypomnienie sobie wszystkich maleńkich sukcesów i uśmiechów z minionych 365 dni to rewelacyjny moment. Wydarzyło się mnóstwo niesamowitych historii, jako najwspanialszy miesiąc zapamiętałam oczywiście sierpień (11 wspomnień). Wtedy właśnie 4 tygodnie spędziłam przedzierając się stopem przez Bałkany, co samo w sobie jest niezwykłym wspomnieniem, ale zdecydowałam się wybrać kilka konkretnych momentów z podróży i zakonserwować je w słoiku. Część szczęśliwych wspomnień z 2014 roku stała się z perspektywy czasu nieistotna albo wręcz w pewien sposób bolesna, ale są one rekompensowane przez morze wspaniałych momentów spędzonych z cudownymi ludźmi oraz podczas podróży.

Kolejny słoik, oznaczony oczywiście 2o15, już zawiera kilka karteczek. Postaram się pobić kolejny rekord! I oby każdy kolejny rok był lepszy od poprzedniego.