Studium: trzeźwa na melanżu.

Przeprowadziłam ostatnio, niespecjalnie zresztą, pewien eksperyment. Wylądowałam w środku miernej imprezy w stanie zupełnej trzeźwości i zmuszona byłam przeczekać pewien czas - osoba mająca mi towarzyszyć niestety się spóźniała. Biorąc pod uwagę deszcze niespokojne za oknem, postanowiłam poczekać w środku. Nie zamówiłam nic do picia, zdecydowałam się wytrwać do przyjścia towarzystwa. Kontemplacja melanżu z punktu trzeźwego obserwatora była bardzo pouczającym  intrygującym doświadczeniem.

Pech chciał, że był piątek, melanżu początek, toteż w barze pełno było pozornie różnorodnych, a jakże do siebie podobnych samców, znanych szerzej jako sharks, o czym kiedyś mówiłam tutaj. Pech chciał, że znajdowałam się akurat w takiej dzielnicy Paryża, gdzie roi się od knajp, do których przychodzą głównie przyjezdni/ludzie z erazmusa/turyści, a jeśli są tam jacyś miejscowi, to głównie tacy, którzy chętnie poznaliby jakąś miłą dziewczynę zza granicy, bynajmniej nie po to by prowadzić z nią filozoficzne dyskursy. Pech chciał, że muzyka była okropna, bo przecież pozornie nikt nie zwraca szczególnej uwagi, jaki szajs leci w tle.

Usadowiłam się w napięciu przy stoliku. Od razu uderzyła mnie ogólna brzydota ludzi. Będąc pod wpływem się tego tak nie zauważa - melanżowy punkt dla alkoholu. Moją uwagę zwróciły szczególnie ruchy i mimika imprezowiczów - ożywione, a jednocześnie nieskoordynowane, intensywny acz zamulony wyraz twarzy wyrażający dogłębną ekstazę muzyką, smętne spojrzenia łowców poszukujących ofiar. Będąc pod wpływem zauważamy tańczących ludzi, świetną zabawę. Trzeźwy obserwator widzi, jak bardzo źle to wygląda. Alkohol coraz bardziej potrzebny.

zdjęcie z pewnego pamiętnego baru, który właściciel zmienił w sklep vintage

Po jakimś (niezbyt długim) czasie moja postać zaczęła wzbudzać zainteresowanie. Na trzeźwo jeszcze szybciej zorientowałam się, które rekiny zechcą podpłynąć. Nie czekałam długo - losowy okularnik przeparadował obok mnie, teatralnie zawrócił i zapytał, czy się nudzę. Odparłam, bynajmniej, czy wyglądam na znudzoną? To nie tak wygląda się na imprezie? Okularnik nie należał do wytrwałych i odpuścił. W następnej kolejności wysoki pajęczak, któremu mój mózg natychmiast nadał kryptonim Ben Stiller, po rzuceniu kilku ukradkowych spojrzeń zdecydował się zapytać mnie, dlaczego nie tańczę. Odrzekłam, że na kogoś czekam. Ben wpatrywał się we mnie otępiały, po czym kontynuował jakiś bzdurny small talk. Stwierdziłam, że takie gadki i obserwacja ludzi to fantastyczny materiał na artykuł. Postać Bena nie była jednak zbyt interesująca, ale jej miejsce szybko zajął pewien brodaty amant, który zagrał w ten oto sposób: zagadał do pana pajęczaka, sprytnie udając przyjaciela, na co pajęczak musiał zareagować sztucznym entuzjazmem. Potem jednak zaczął nagabywać mnie. Pozycja jego ciała delikatnie zmieniała się, subtelnie acz skutecznie wyłączając Bena z dyskusji! Ach, te samcze zagrywki! Fantastyczne! Ujęło mnie to. Zamyśliłam się, zastanawiając się, czy naprawdę nie powinnam napisać o tym wywodu, a Człowiek Brodacz zaczął imitować moje pseudo inteligentne spojrzenie w przestrzeń, żartując, że chyba dobrze się bawię. Postanowiłam więc podjąć rękawicę i faktycznie rozpocząć eksperyment - odrzekłam, że prowadzę badania. Takiej odpowiedzi widocznie się nie spodziewał - melanż w średniej klasy baro-klubie nie wydawał się odpowiednim miejscem na prowadzenie badań, podobnie jak piątek wieczór nie był stosowną porą. Moja powaga i determinacja zaintrygowały go jednak, niestety nie byłam chętna udzielić mu detali dotyczących przedmiotu eksperymentu. W momencie, gdy zaczynałam mieć trochę dość, brodaty amant został odeskortowany przez, jak się miało okazać, swojego kumpla Okularnika (cóż za mordercze spojrzenie!) do wyjścia, celem szukania wrażeń gdzie indziej. Moja wesoła kompania na szczęście wkrótce w końcu do mnie dołączyła i mogłam zakończyć badania i oddać się melanżowi - zamienić się we własną mysz doświadczalną.

Umiem bawić się bez alkoholu, nie ma problemu. Problem pojawia się, gdy wszyscy są wstawieni/pijani, a ja nie. Wtedy mogę co najwyżej prowadzić badania, ale nie brać udział w imprezie... Poziom nietrzeźwości powinien być stały, wszelkie anomalie od razu są zauważane i  osoby wyróżniające się są postrzegane albo jako nudne, albo zbyt zrobione. Najlepiej jest zakamuflować się i krakać jak wszystkie pozostałe wrony.