Z dziennika podróżnika vol.2

Ciąg dalszy wspomnień... Wyjeżdżamy z Hannoveru.

27.07.2013

14:04 Jedziemy z polskim typem w okolice Dortmundu. Couchsurferzy dowieźli nas na stację, z której prawie odjechałyśmy z dwoma Polakami, ale olałyśmy, bo jechali do Eindhoven, a to nie po drodze. Koleś, z którym jedziemy powiedział, że bez sensu, bo tamtędy jest lepsza droga i byłybyśmy niby szybciej. Finalnie z Dortmundu będziemy łapać.

14:17 Przed nami wielkie i straszne chmury deszczowe.

14:18 190 km/h.

14:36 Leje i jest totalnie ciemno jak w D. u M.

14:37 TAJFUN I HURAGAN! 21°C, przed chwilą było 34.

14:41 KATAKLIZM. Grad wielkości orzechów. Stoimy. Gdybyśmy nie były w furze, to mogłybyśmy już sobie kopać grób.

*edit: orzechów włoskich.

14:44 Uspokoiło się trochę, ruszamy.

15:07 Siedzę w ultradrogim Burger Kingu gdzieś na stacji. Posilimy się i szukamy szczęścia w trasie.

19:29 Jej, jak późno! Zaniechałam pisania, bo miałyśmy ciężkie przejścia. Pod burgerem łapałyśmy stopa, ale nikt nas nie chciał przez jakieś pół godziny, bo ta droga NIE prowadziła w dobrym kierunku i TIRowcy ze stacji dziwili się, dlaczego w ogóle tędy jedziemy. Nie zgadzali się z opinią, że tu jest lepsza droga i "tędy wszyscy jeżdżą". Na dodatek TIRy nie jeżdżą, bo jest sobota. Nagle przyjechał partybus z niemieckimi chłoptasiami jadącymi na wieczór kawalerski... do Amsterdamu. 20 schlanych kolesi w pomarańczowych koszulkach. Wylali się z autokaru i nas zaczepili. Miałam już dość tkwienia na tej bezsensownej stacji, ale z drugiej strony jechanie z nimi nie brzmiało jak best idea. Wdałyśmy się w głupią gadkę, oni serio chcieli nas zabrać, mimo, że zamulałyśmy. Wahałyśmy się - dziwny temat - aż w końcu jeden z nas powiedział, że możemy siedzieć z przodu koło kierowcy. Wsiadłyśmy. Oni przyłazili do nas i zagadywali, ale byłyśmy OSCHŁE. Anka zabroniła mi się uśmiechać, ale ja i tak miałam bekę, bo przedstawiłam się "Mary". Słońce strasznie smażyło przez przednią szybę. Miałyśmy dość stresu w tym podejrzanym autokarze, postanowiłyśmy wysiąść na następnej stacji. O 18.30 chłopaczki zrobiły postój na granicy, gdzie nie było NIC. Pod byle pretekstem uciekłyśmy pieszo, bo stacja była za 500 m. Doczłapałyśmy się (pokonanie granicy na piechotę, globtrotter). Stwierdziłyśmy, że teraz luz, bo jesteśmy blisko i wszyscy tam jadą, ale NIE. Ta stacja była żałosna i nikt na nią nie wjeżdżał, a jak już to ludzie w samochodach PEŁNYCH LUDZI. Skąd się ich tyle wzięło?! Zatrzymała się koło nas starsza pani, Turas, kolejne 2 Turasy i jakieś dziady, ale nikt nie jechał w kierunku Amsterdamu (?!). W końcu po godzinie od uwolnienia się od zboczeńców wsiadłyśmy do fury z miłym starszym państwem i dziewczynką. Jadą do Haarlem (na północy zachód od A'damu), więc najprawdopodobniej wysadzą nas na stacji przed rozjazdem. Tak czy inaczej, robimy kilometry, wiec jest ok. Leci miła orientalna muzyczka. Holendrzy chyba są spoko, sprawiają wrażenie, jakby chętnie nas zabierali, GDYBY NIE TO, że zawsze jeżdżą w piątkę O.o

19:44 15 minut gryzmolenia, a do Amste 60 km!!!

20:07 Jeeej, taki śliczny krajobraz, wiatraki, rozlewiska i zwierzątka . ♥ Całe stada ptactwa, owiec i krów. MILIONY.

20:10 Rozjeżdżamy się z drogą do Amsterdamu, ale tędy ponoć też dotrzemy. Zostało z 30 km, zaraz wysiadamy.

23:34 (...) do domu CSerów dotarłyśmy po 21. (...) znów było kiepsko. Wysadzili nas na super mega NIEpopularnej mini stacji, która była na autostradzie omijającej Amsterdam, co było słabe. Pół godziny nie wiedziałyśmy, co robić, czy pytać dalej (bez sensu) czy iść 3 km do rozjazdu (nie ma jak). W momencie desperacji ("tu NIKT nie jedzie do Amsterdamu!") zatrzymałyśmy parkę ludzi, którzy w 10 minut podrzucili nas do metra... CZAD.

/3 dni w Amsterdamie. dziwne miasto, strasznie czyściutkie, równiutkie, każda cegiełka identyczna, zero syfu, dziwny klimat. obco się czułam, Berlin był lepszy. A'dam: browar, rower, bazar, straszna drożyzna, kanałki, handmade pierogi ruskie i hmmm, szukam miłych słów, homoseksualiści i prostytutki.

30.07.13

11:31 Ogarniam pakowanie. Jest chyba jakoś zimno na dworze. Mamy 87 km do R'damu.

13:29 Siedzimy w kuchni. (...) Wiemy już, gdzie mamy się kierować (hitchhiking spot!), problem w tym, że pada DESZCZ. W końcu przyda się sztormiak! Plecaki będą lekkie. Mam nadzieję, że ludzie będą chętnie zabierać biedne, mokre autostopowiczki.

14:32 Jedziemy metrem. Już jesteśmy całe przemoczone. Liczę na miłych kierowców!

15:37 Żal i bieda. Krążymy po A'damie, bo nasz spot jest rozkopany. Łaziłyśmy nie wiedząc, co robić, aż w końcu postanowiłyśmy jechać na południe, do innej drogi i łapać tam. I zjeść coś. BIEDA.

17:37 W korku do Rotterdamu, zaraz będziemy w mieście! Wydostałyśmy się z deszczowego amsterdamskiego więzienia dopiero o 16:45, było trochę strasznie. Musiałyśmy stać na zjeździe na autostradę, bo nie znalazłyśmy żadnego spotu. Sam deszcz. :< Po 5 minutach zabrał nas jakiś pan, którey 45 minut później wyrzucił nas między Hagą a R'damem (nadłożył dla nas drogi). Tu, na jakimś rozjeździe złapałyśmy po 2 minutach dziewczynę jadącą do R'damu.

(...)

20:46 Mieszkamy W KOŚCIELE. To nie jest ŻART. ALE JAZDA. U kumpla Nath. Tak, tu jest akademik.

21:06 Nath jedzie i się jara, ja też!

/tak! spotkałyśmy się. było strasznie fajnie, śmiesznie się słuchało Nath gadającej po niderlandzku ("pentahram"). W Rotterdamie nieoczekiwanie poznałam też Sarę, z którą brałyśmy udział w ultra profesjonalnym wywiadzie na temat blogów. Pozdrawiam!!! R'dam specyficzny i drogi, ale poznałyśmy super ludzi.

(...)

01.08.2013 O BOŻE, AUGUST!

(...)

13:49 Puszczamy "Banię u cygana" w kościele.

16:51 Żulujemy pod mostem pod autostradą. Zaraz ruszamy!

17:50 Od ok. pół godziny jedziemy z miłym Panem Belgiem. Zabrał nas ze zjazdu na A16 i opieprzył za beznadziejne stanie. Wysadzi nas koło granicy.

17:52 O, zatrzymujemy się na stacji. Jetseśmy w Belgii, LOL!

18:08 Nasze życie nagle się zmieniło. Jedziemy... do Paryża! Podczas pobytu na stacji napisał nasz host z Brukseli, jednak nie może nas przetrzymać... Nie wiedziałyśmy, co robić. Zapytałam, czy zna kogoś, kto może nas hostować, ale NIE. Stałyśmy skonsternowane na wylocie ze stacji i nagle ktoś się zatrzymał (nawet nie machałyśmy ani nic). Okazało się, że jedzie do Paryża. 2 sekundy namysłu... i jedziemy!

22:34 Jestem w domu.

______________________

24 days left