Posesjowe zamulanie

Staram się nie poruszać bieżących tematów, bo jak już się za nie wezmę, to są one od dawna nie na czasie. Tak jest też w tym przypadku, mimo wszystko czuję się zobowiązana wspomnieć o niedawnych, przykrych wydarzeniach czających się pod kryptonimem sesja.

Sesja zaskoczyła studentów, standardowo, jak co pół roku. Ja starałam się być przygotowana, sumiennie pracować przez cały semestr, ale nie wyszło. Nagle trzeba było skończyć wszystkie projekty i ładnie je zaprezentować. Tak... nagle. A przecież dopiero co zaczęłam mieć na nie dobre pomysły. Zalążki dobrych pomysłów. Zalążki jakichkolwiek pomysłów. Trzeba było też opanować szeroki zakres wiedzy, dziedzina: architektura. Kościoły, pałace i inne takie takie. Boring stuff.

offtop: czy Wam też znak T-6a przypomina wściekłego Chińczyka?

Dając z siebie 200%, będąc przez kilka tygodni (prawie) w pełni zaangażowaną we własne projekty, makiety i rysunki, jeżdżąc po całodobowych drukarniach w sobotnią noc, zamiast być na imprezie i nadrabiając pracę z grafiki komputerowej z całego semestru w godzinę, bo wszystko, co wyprodukowałam przepadło na wieki wieków amen razem z moim pendrivem, dotarłam do granicy

-źle. składnia. za wielkie zdanie. i bez sensu. nie myślę jeszcze normalnie- -sorry-

Potrzebowałam chwili luzu, a miałam powtarzać do egzaminu oddalonego raptem o 2h. Miałam dość uczelnianych murów, zawędrowałam więc do knajpy tuż obok. Chcąc nie chcąc, zabrałam się za eksperyment: Czy piwo wpływa (negatywnie) na zdolność koncentracji podczas nauki i efektywność na egzaminie? Zamówiwszy browar usadowiłam się z notatkami. Szło idealnie! Pamiętałam wszystko, nazwiska architektów i daty same wchodziły mi do głowy. Osuszyłam kufel (ależ ze mnie poetka) zdecydowanie za szybko i wziąwszy pod uwagę, że

1) nieprzyjemnie się siedzi o suchym pysku;

2) egzamin był dopiero za godzinę;

3) przecież i tak wyjście na jedno piwo NIE istnieje,

zdecydowałam się na kolejny browar. Wypiłam, powtórzyłam i dziarskim krokiem powędrowałam do sali. Czułam się olśniewająco, wszystkie informacje były idealnie zaszufladkowane w mojej głowie. Czułam lekkie parcie na pęcherz, nic wielkiego. Nie zdecydowałam się na szybki wypad do kibla jeszcze przed egzaminem.

To był największy błąd tamtego tygodnia.

Szeroko uśmiechnięta przystąpiłam do egzaminu. Poszło mi śpiewająco, skończyłam w połowie czasu, czyli po 5 minutach, przez kolejne 5 minut umierałam. Zastanawiałam się, jak w ciągu tak krótkiego czasu całe wypite piwo postanowiło mnie opuścić. Walka była ciężka. Minuty ciągnęły się w nieskończoność, gdyby egzamin trwał dłużej niż te nic nieznaczące 10 minut, zapewne przegrałabym. Gdy jednak, wieczność później, wykładowczyni pozwoliła opuścić salę, wystrzeliłam jak torpeda tratując czekających pod salą studentów. Byłam o krok od stwierdzenia, że wypicie 2 piw tuż przed egzaminem było błędem, ale finalnie stwierdziłam, że poprawiło moją efektywność (pisz szybciej, bo się zsikasz), koncentrację (myśl szybciej, bo się zsikasz) i humor. Patrząc od strony technicznej, jeśli chodzi o wyniki, uplasowałam się w czołówce. Muszę przeprowadzić więcej eksperymentów tego typu.

Te wszystkie męczarnie w końcu za mną. Za nami. Wszystko zdane! Niedługo (dla niektórych już) zaczyna się kolejny semestr, ale na razie luzujemy warkocze i blogujemy. Nie dajmy się zwariować. To właśnie zaliczenia były powodem mojej obniżonej aktywności towarzyskiej i internetowej, czas nadrobić.

Jak to smutno brzmi.